Yandaş medya için tüm kötülüklerin anası CHP. Diğer yandaşlar için ise halkın umudu. Eğriye eğri, doğruya doğru diyen az olduğu için mecburen tatilde oturup CHP’yi izleyip yazıyorum.   *Baykal’a kaset komplosu kurulmasının ardından yapılan kurultayda bir aday vardı. 70’li yılların Karaoğlan’ına benzettiler. Devrimci Kemal dediler. Kemal, artık devrimcilikten mi vazgeçti ne oldu?   *Zaten o zaman da bu devrimcilik yakıştırmasının pek inandırıcılığı yoktu hele şimdi kimse yemez bu lokmayı. Kemal’in yeni keşfettiği Z kuşağının hoşuna gidecek bir sıfat bulalım kendisine. Önerilere açığım.   *Seçimlerin adını değiştirelim. Bir şeyi seçmek için alternatifinin, rakibinin olması gerekir. Tek adaylı seçim olmuyor. Buna da yeni bir isim bulalım?   *Tuncay Özkan: Çizik yemesi sürpriz olmadı. Kendini İzmir’in efesi gibi görüyordu. Gazetecilere siyaset pek yakışmıyor. Bakın Balbay gazeteciliğe döndü ve daha dikkate alınır biri oldu. Tuncay sana söylüyorum Erdem sen anla.   *Sezgin Tanrıkulu: Listeye girememesi CHP’nin ayıbı. Her şeyin tekdüzeleştiği CHP’de farklı tek ses ondan çıkıyordu. Özgürlükçülüğün, vicdanın ve Kürdün sesiydi. CHP’de Kürdün adı yokmuş.    *Cemal Canpolat: Başarılı bir il başkanlığı dönemi yaptı. AKP İstanbul’da ilk defa onun başkanlığında yenildi. Kılıçdaroğlu’nun koltuğunu sağlama aldığı Adalet Mitingini o organize etti.   Genel başkan isteseydi PM’ye taşırdı. Önce anahtar listesine alıp ardından çizilmesi için haber göndermiş olabilir. CHP için büyük kayıp ve ayıp. CHP’de vefa İstanbul’da bir semt adıymış.   *Kadınlar: Kota olmasa sadece 6 kadın PM’ye girebiliyordu. CHP’de kadının adı yokmuş.   *Sevgi Kılıç: İlk defa türbanlı PM üyesi oldu. Artık rica ediyorum insanların etnik kimliklerini, inançlarını, farklılıklarını vitrin gibi kullanmayın. Umarım CHP azınlıklara yaptığını bu kadına da yapmaz.   *CHP’de Değişim: “Gerekiyorsa biz kendimizi değiştiririz ama koltuklarımıza kimse dokunmasın”   * Cesaret: Gelirsen kapıya üç kere vur.    Kalın Sağlıcakla Nurhan